W zależności od rodzaju i przeznaczenia drogi oraz potrzeb użytkowników, stosuje się różnorodne materiały do budowy warstw jezdnych, czyli tych, po których poruszają się pojazdy.
Nawierzchnie gruntowe: To podstawowy typ nawierzchni, gdzie wykorzystuje się istniejący grunt lub zagęszczony grunt jako warstwę jezdną. Są to zwykle niewielkie drogi dojazdowe, jednakże nieodporne na intensywny ruch. Nie dodaje się dodatkowych warstw nawierzchni, ponieważ drogi te są budowane bez ingerencji w grunt.
Nawierzchnie kruszywowe: Te warstwy jezdne są wykonane z mieszanek niezwiązanych, najczęściej z kruszyw o odpowiednim uziarnieniu. Po ułożeniu i zagęszczeniu, tworzą one solidną warstwę jezdną. Chociaż są one stosunkowo tanie i zapewniają zadowalającą równość, są one podatne na uszkodzenia w przypadku ciężkiego ruchu. Są często wykorzystywane na drogach leśnych lub jako drogi tymczasowe.
Nawierzchnie ulepszone spoiwem: Grunty i kruszywa do warstw jezdnych mogą być ulepszone poprzez dodanie spoiwa hydraulicznego (takiego jak cement, wapno, popiół) lub rzadziej, bitumów czy żywic. Dzięki temu otrzymuje się bardziej odporną na uszkodzenia i pylenie nawierzchnię, przy zachowaniu niskich kosztów budowy.
Nawierzchnie z kostki: Te nawierzchnie składają się z pojedynczych elementów układanych blisko siebie. Najczęściej są to kostki betonowe lub kamienne, czasem także ceramiczne. Są trwałe, estetyczne i łatwe w montażu oraz demontażu. Najczęściej używane są na parkingach, placach oraz na chodnikach i ścieżkach rowerowych.
Nawierzchnie bitumiczne: To najpopularniejszy typ nawierzchni w Polsce, wykonany z mieszanek mineralno-asfaltowych. Zapewnia gładką powierzchnię i wysoki komfort jazdy, jeśli jest odpowiednio wykonany i utrzymywany, może służyć przez wiele lat. Istnieje kilka rodzajów mieszanek, dostosowanych do różnych wymagań trwałości i hałasu.
Nawierzchnie betonowe: Płyty betonowe zyskały popularność ze względu na swoją trwałość i odporność na warunki atmosferyczne. Wykonuje się je z mieszanek betonowych, charakteryzujących się strukturą płytową i wypełnionymi szczelinami dylatacyjnymi.
Warstwy podbudowy: Ich zadaniem jest równomierne rozłożenie obciążenia na grunt pod warstwami jezdnymi. Wykorzystuje się różne materiały, takie jak mieszanki mineralno-asfaltowe, grunty stabilizowane spoiwem hydraulicznym czy też mieszaniny związane spoiwem hydraulicznym.
Warstwy mrozoochronne: Chronią one nawierzchnię przed powstawaniem wysadzin pod konstrukcją, co może prowadzić do jej degradacji. Stosuje się do tego odpowiednio grube warstwy lub takie o zwiększonej izolacyjności termicznej.
Warstwy ulepszonego podłoża: Poprzez ulepszenie gruntu zwiększa się jego nośność, co wpływa na trwałość całej konstrukcji drogi. Najczęściej stosuje się stabilizację spoiwem hydraulicznym lub dodatki poprawiające jego parametry.
Warstwy odcinające: Oddzielają one warstwy niezwiązane od materiałów podkładowych. Do tego celu wykorzystuje się geotekstylia.
